«І ўрэшце рэшт перамогуць яны, а не тыя, хто вырашыў пакараць іх за патрыятызм»
Гэтыя хлопцы - першыя парасткі сапраўды беларускага, а не савецкага войска. У іх вачах, на іх юначых тварах тое, на што многія з нашых суайчыннікаў пачалі забывацца: годнасць!
І ўрэшце рэшт перамогуць яны, а не тыя, хто вырашыў пакараць іх за патрыятызм, за адкрыта выяўленую любоў да Бацькаўшчыны.
Жыве Беларусь!
І жыве яна ў беларусах...
Што затужылі,
воi, мужчыны?
Волi ўдыхнулi — i дух заняло?
Як там i што там нi стане з Айчынай —
Горай не будзе, бо лепш не было.
Шлях свой зблукала Айчына ў трох соснах,
Збегала шлях чаўнаком, нiбы ў кроснах,
Кiдаючы невiдушчы народ
З пасткi на захадзе ў пастку на ўсход.
Можа, вiдушчымi стануць нашчадкi?
Шляху няма. Нi канца, нi пачатку.
Прывiдам — у пустату з пустаты —
Рвецца Пагоня з дзяржаўнай пячаткi,
Непадкаваныя б’е капыты.
Оцените статью
1 2 3 4 5Читайте еще
«Кожнаму, хто верыць, што можна дамовіцца з Лукашэнкам, варта згадаць Чарнобыльскую трагедыю»
Аліна Нагорная: «Я бачыла, наколькі камфортна ў Беларусі расійскім вайскоўцам, таму што з імі ўсе размаўляюць па-руску»
Как сейчас выглядит парк Уго Чавеса на окраине Минска
«Калі на неба глядзіш праз краты, не бачыш кратаў, а бачыш неба…»
«Мы працуем дзеля таго, каб шэлтары для былых палітвязняў і рэпрэсаваных беларусаў функцыянавалі столькі, колькі спатрэбіцца»
Фотофакт. Азотовцы стоя смотрят спич Лукашенко
Избранное
Мельянец: «Как только ты попадаешь в категорию БЧБ, перестаешь быть для них человеком. Наверное, так нацисты к евреям относились»
Почему 25 апреля – особая дата в истории Европы и многообещающая для Беларуси
Пятое колесо в телеге Лукашенко
Участник стачки «Нафтана»: «Если о чем-то и жалею, то только о том, что все-таки не нажал на кнопку и не остановил свой цех»
Врач, вынужденный уехать из-за репрессий: «В Беларуси считал, что получаю высокую зарплату — 700 евро, здесь с неподтвержденным дипломом получаю от 4000 евро»
Щупальца КГБ проникают все глубже. Чем теперь руководят бывшие чекисты