Знявечаныя лёсы жыхароў Брэста

У выпісцы з пратакола №132 ад 19 кастрычніка 1940 года значыцца, што Аленскага Стэфана Ігнатавіча за ўдзел у антысавецкіх паўстанцкіх арганізацыях належыць змясціць у папраўча-працоўны лагер тэрмінам на 8 гадоў.

Прапануем другі нарыс, напісаны на аснове матэрыялаў з зачыненых зараз архіваў. Нагадаем, што гэтыя матэрыялы аўтар збірала ў сярэдзіне 1990-х гадоў. Пры гэтым яе папярэдзілі, што матэрыялы нельга выкарыстоўваць у дакументальных творах, пакуль не пройдзе тэрмін захоўвання тайны. Гэты тэрмін скончыўся.

Многія маладыя жыхары Заходняй Беларусі з-за юначай адкрытасці, упартасці і самаўпэўненасці нават не спрабавалі хаваць сваіх варожых адносін да савецкай улады.

Такім быў Стэфан Аленскі, вучань дзявятага класа школы №21, арыштаваны 18 лютага 1940 года. Бацька Аленскага Ігнат працаваў слесарам на чыгунцы, маці Караліна была хатняй гаспадыняй, у сям’і быў яшчэ малодшы сын Генрых, якому на той час споўнілася 14 гадоў.

Цалкам артыкул чытайце тут

Оцените статью

1 2 3 4 5

Средний балл 0(0)

Читайте еще

Турарбекова: «Попадалась информация о том, что литовское общество плохо относится к беларусам. Чушь!»

«Что мы должны нашим узникам и узницам, из глубины нашей невольной вины? Эту книгу, по крайней мере»

Врач, вынужденный уехать из-за репрессий: «В Беларуси считал, что получаю высокую зарплату — 700 евро, здесь с неподтвержденным дипломом получаю от 4000 евро»