Мова папялушка
Езьдзілі мы зь сябрамі па Беларусі і ў адным з цэнтральнабеларускіх гарадоў зайшлі ў краязнаўчы музэй.
Альфрэд Гію. «Ранішні букет»
Мы адзіныя наведнікі, супрацоўніца — маладая дзяўчына — бярэцца правесьці экскурсію. Начынает как паложэна, па-чэлавечэскі, але акцэнт такі, што гучыць як калгасьніца, якая начыталася Дастаеўскага ў арыгінале, але палову не зразумела.
Мы кажам: а давайце па-беларуску! Яна засаромелася — мабыць такую просьбу пачула ўпершыню — але пагадзілася. Ну сям-там праскочыць расейскае слоўца, але наагул — чыста літаратурна, без акцэнту, як любы менскі інтэлектуал. За імгненьне, пераключыўшы мову, гэтая дзяўчына ўзьняла свой статус на дзьве галавы. Шкада толькі, што сама гэтага так і не зразумела.
Оцените статью
1 2 3 4 5Читайте еще
Почему в Москве нервничают перед Форумом мира в Швейцарии
«Россия танцует, как танцевала Германия до 1944 года»
Как министр образования Иванец «переплюнул» всех предшественников
«Мир статистических иллюзий для беларусских властей — естественная среда обитания»
Никулин: «Если страх вливать в общество по капле, то и Россия, и Беларусь отчетливо демонстрируют его эффективность»
Вольскі: «Дапамагайма адно аднаму, падтрымайма, і свабода загарыцца зыркай зоркаю! Не апускайма рукі!»
Избранное
Жонка трох паэтаў, якой «падрэзалі крылы» на ўзлёце
Как и почему Лукашенко и Асад стали «братьями»
Как Лукашенко рассказывает «сказку про белого бычка»
Что можно увидеть, если спуститься из космических фантазий на грешную землю
Почему в Италии нет детских домов
Пропаганда, напоминающая стеб. Почему от полета Василевской в космос выиграл не Лукашенко, а Путин