Блёгасфэра пра Алексаняна ды Кіма
Са спазьненьнем на год сіманаўскі суд Масквы прыняў рашэньне гаспіталізаваць былога адваката Хадаркоўскага і віцэ-прэзыдэнта разгромленай карпарацыі “ЮКАС” Васіля Алексаняна, які паміраў у турме ад СНІДа ды сухотаў. Розгалас, да якога спрычыніліся сеціўная супольнасьць, галадоўка невядомых блёгераў ды яго паплечнікаў, сярод якіх быў і Хадаркоўскі, сыгралі сваю станоўчую ролю.
Судовы працэс па справе
спадара Алексаняна
быў прыпынены. Па
стане здароўя былы адвакат ужо ня мог удзельнічаць у працэсе. Паводле
меркаваньняў шматлікіх блёгераў, наўрад ці ў расейскіх дзяржаўных ворганаў
прачнулася сумленьне: справа атрымала розгалас у Эўропе ды Амэрыцы. Расея болей
адкрытая краіна, чым Беларусь, і негатыўны розгалас пра катаваньні ў турмах ёй
непатрэбны. Натуральна, Алексанян далёка не адзіны выпадак, калі зьняволенага
пазбаўлялі яго натуральных правоў. Але на катаваньні вядомага досыць чалавека
вочы заплюшчыць цяжка.
У дадатак, галадоўка
Хадаркоўскага ў падтрымку свайго калегі здольная перацягнуць на яго бок
тых, хто сумняецца, а станоўчы візэрунак Хадаркоўскага – апошняя справа,
патрэбная спадарству Пуціну-Мядзьведзеву перад выбарамі.
Усе падрабязнасьці
справы Алексаняна можна знайсці тут,
а таксама на ЖЖ marchenk, _falkon_, global_evil, juu_lka, lauran_2,
codesnik, pavka_kor4agin, lora_v ды іншых. Усе ўзгаданыя,
акрамя першых двух, удзельнічалі ў галадоўцы ў падтрымку спадара Алексаняна.
Справа Андрэя Кіма, які
быццам бы падчас адной з акцыяў прадпрымальнікаў штурхнуў ДАІшніка ды расьсёк
яму брыво да крыві, атрымала асабліва вялікі розгалас у Сеціве. Сябры Андрэя
(вядомага ў ЖЖ як Кірыян)
яшчэ да таго стварылі суполку
ў яго падтрымку, але вялізэрны розгалас справа атрымала менавіта пасьля выказваньняў
расейскага праваабаронцы спадара Шэндаровіча.
Допіс адразу патрапіў у рэйтынг
найпапулярнейшых паводле Яндэксу. Па
“размове” ЖЖ-карыстальнікаў пад гэтым допісам сталася зразумелым, што як беларуская,
так і расейская інтарнэт-супольнасьці яшчэ цяжка хворыя на комплекс
абыякавасьці, ці, кажучы папросту, пахвігізму.
З аднаго боку, высновы
са справы Алексаняна прымушаюць меркаваць станоўча: супольнасьць нават у нашых краінах,
чые праваабарончыя сыстэмы цяжка хворыя на радзянскі карны сындром, можа нешта
зрабіць, варта толькі аб’яднацца. Зь іншага боку, Расеі ўсё-ткі няма на каго
аглядацца, як Беларусі, ды й статус яе іншы: намагаючыся выглядаць як
супэрдзяржава, Расея ня можа дазволіць сабе такой раскошы, як распаўсюд “брудных”
справаў з катаваньнямі ў стылі дробнае м’янмарскае хунты. Несалідна,
спадарства. А вось Беларусь паменей, ёй ёсьць на каго аглядацца, калі што,
можна заўжды “перевести стрелки” на
вялікага суседа. У дадатак да таго, Эўропа сучасным кіраўніцтвам Беларусі
разглядаецца як нехта, з каго можна атрымаць нейкія даброты пад вонкавую
псэўдадэмакратызацыю.
Оцените статью
1 2 3 4 5Читайте еще
Избранное