Лица

«Бацькам я казала, што, калі вырасту, буду стрыптызёркай»

Адчыніць кавярню, аб’ехаць увесь свет або зрабіцца самай вядомай стрыптызёркай краіны. Мы пагутарылі з людзьмі, якія здзейснілі свае мары.

Надзін, артыстка стрыптызу:

– Упершыню стрыптыз-шоу я пабачыла, калі мне было тры з нечым гады, мы з бацькамі паехалі ў Балгарыю да сваякоў. Помню дыскатэку, даўгія белыя валасы танцоркі і ногі ў басаножках-стрыпах – прафесійным празрыстым абутку. Мама згадвае, што я пачала таньчыць вакол калоны, стараючыся паўтараць тое, што рабіла дзяўчына на сцэне каля шаста. Тады, відаць, і нарадзілася мара.

Пасля, калі вучылася ў школе, і бацькі лаялі мяне за нейкую заўвагу ў дзённіку, у мяне быў каронны адказ: «Калі я вырасту, буду стрыптызёркай». Мне казалі: так-так, спачатку вырасцеш, паступіш у інстытут, а пасля – будзеш…

Працяг артыкулу чытайце тут

Оцените статью

1 2 3 4 5

Средний балл 0(0)