Хто такая Камала Гарыс, патэнцыйная ўдзельніца выбараў у ЗША

Камала Гарыс высока ацаніла ролю Джо Байдэна ў палітыцы ЗША, падзякавала за ягонае выбітнае лідэрства на пасадзе прэзыдэнта Злучаных Штатаў і за дзесяцігодзьдзі служэньня краіне:

«Гэтым самаадданым і патрыятычным актам прэзыдэнт Байдэн зьдзейсьніў тое, што ён рабіў на працягу ўсяго свайго жыцьця: паставіў амэрыканскі народ і нашу краіну вышэй за ўсё.

Для мяне вялікі гонар атрымаць ухвалу прэзыдэнта, і я маю намер заслужыць і выйграць гэтую намінацыю. За апошні год я езьдзіла па краіне, гутарачы з амэрыканцамі пра будучыя лёсавызначальныя выбары.

І гэта тое, што я працягну рабіць у бліжэйшыя дні і тыдні. Я зраблю ўсё, што ў маіх сілах, каб аб'яднаць Дэмакратычную партыю і наш народ, каб перамагчы Дональда Трампа і ягоную экстрэмісцкую праграму «Праект 2025». Мы маем 107 дзён да дня выбараў. Мы будзем змагацца разам. І разам мы пераможам».

Вашынгтонскі карэспандэнт Радыё Свабода Тод Прынс сабраў асноўнае пра біяграфію Камалы Гарыс, яе погляды, кар’еру, палітычную дзейнасьць і ацэнцкі яе шанцаў на выбарах прэзыдэнта ЗША 2024 году.

Віцэ-прэзыдэнтка Камала Гарыс можа стаць першай каляровай жанчынай, вылучанай буйной партыяй на пасаду прэзыдэнта ЗША пасьля таго, як прэзыдэнт Джо Байдэн адмовіўся ад гонкі з-за ціску пасьля дэбатаў у чэрвені, якія выклікалі пытаньні аб яго ўзросьце і магчымасьці пераабарацца на другі тэрмін.

Байдэн заявіў 21 ліпеня, што пакідае выбарчую гонку «ў інтарэсах маёй партыі і краіны» і падтрымлівае Гарыс у якасьці новага кандыдата ад Дэмакратычнай партыі на выбарах у лістападзе.

Яна фаварыт сярод магчымых намінантаў, хоць многае застаецца няпэўным, і іншыя кандыдаты могуць прапанаваць сябе.

Намінацыя Гарыс зьмяніла б гонку, якая магла б стаць матчам-рэваншам паміж Байдэнам і рэспубліканскім кандыдатам Дональдам Трампам.

Цяпер жа, як чакаецца, Гарыс уступіць у гонку з высокімі стаўкамі наўпрост з Трампам. Сярод вострых тэм гэтай кампаніі іміграцыйная рэформа, правы на аборты і дапамога Ўкраіне для абароны ад Расеі. Выбарнікі, якія не вызначыліся ў такіх штатах, як Пэнсыльванія, Мічыган і Вісконсін, патэнцыйна могуць вызначыць, хто пераможа агулам па ЗША.

Як чакаецца, Трамп будзе атакаваць дзейнасьць Гарыс у галіне іміграцыі і маляваць яе як прадстаўніцу «радыкальных левых» Дэмакратычнай партыі.

Гарыс, у сваю чаргу, можа засяродзіцца на дасягненьнях адміністрацыі за апошнія чатыры гады, уключаючы моцны рост колькасьці працоўных месцаў, зьніжэньне цэнаў на лекі і прабачэньне запазычанасьці па аплатам за вучобу для студэнтаў.

Верагодна, яна таксама засяродзіцца на сваіх спробах абараніць выбарчыя правы і правы на аборты.

Гарыс таксама можа атакаваць крымінальную гісторыю Трампа і прадставіць яго як палітыка, нявартага займаць вышэйшую пасаду ў краіне. У траўні суд прысяжных прызнаў Трампа вінаватым у падробцы фінансавай справаздачнасьці і ў канцы гэтага года чакаецца вырак, хоць вельмі малаверагодна, што ён будзе заключаны ў турму.

Трампу таксама прад’яўленыя абвінавачаньні па дзьвюх іншых справах, у тым ліку той, якая датычыцца беспарадкаў у Капітоліі ЗША ў Вашынгтоне 6 студзеня 2021 года, калі ён спрабаваў адмяніць сваю паразу на выбарах 2020 года Байдэну.

Дэмакраты малявалі Трампа як пагрозу дэмакратыі, у тым ліку за падбухторваньне ўдзельнікаў беспарадкаў, але яны могуць зьмякчыць сваю мову — прынамсі ў кароткатэрміновай пэрспэктыве — пасьля замаху на жыцьцё кандыдата-рэспубліканца ў гэтым месяцы.

У гіпатэтычным спаборніцтве паміж Гарыс і Трампам сацыялягічныя апытаньні паказвалі супярэчлівыя вынікі: некаторыя паказвалі, што Гарыс нязначна апярэджвала Трампа, а іншыя паказвалі, што яна адставала.

Роля на Мірным саміце па Ўкраіне

Байдэн прызначыў Гарыс кантраляваць дыпляматычныя намаганьні з краінамі Лацінскай Амэрыкі, накіраваныя на запаволеньне патоку мігрантаў да паўднёвай мяжы ЗША. Пасьля ўступленьня на пасаду Байдэн зьмякчыў іміграцыйныя правілы эпохі Трампа, што выклікала паток мігрантаў праз мяжу.

 Гарыс засяродзілася на вырашэньні асноўных прычын праблемы, такіх як беднасьць і адсутнасьць магчымасьцей працаўладкаваньня ў родных краінах — але сутыкнулася з крытыкай справа і з боку некаторых у яе ўласнай партыі за тое, што на наведваньне мяжы ёй спатрэбіліся тыдні.

Партфоліё Гарыс таксама ўключала абарону выбарчых правоў і рэпрадуктыўных правоў.

Будучы віцэ-прэзыдэнтам, Гарыс уплывала на зьнешнюю палітыку, зьдзейсьніўшы больш за дзясятак замежных паездак і сустрэўшыся з больш чым 150 сусьветнымі лідэрамі.

У чэрвені яна прадстаўляла ЗША на Мірным форуме па Ўкраіне ў Швайцарыі. Аднак выбаршчыкі яе па-ранейшаму не ўспрымаюць як міжнароднага дзяржаўнага дзеяча, адзначаюць палітолягі.

Гарыс будзе мець шанец прадэманстраваць свае веды ў замежных справах — галоўнай тэме ў гэтым годзе выбараў на фоне войнаў ва Ўкраіне і Газе — у дэбатах з Трампам, патэнцыйна зьмяніўшы свой імідж сярод выбаршчыкаў. Адсутнасьць у яе глыбокага міжнароднага досьведу была адным зь некалькіх фактараў, якія пашкодзілі яе заяўцы на вылучэньне ў прэзыдэнты ад Дэмакратычнай партыі ў 2020 годзе.

Гарыс можа атрымаць галасы, заняўшы пазыцыю, адрозную ад адміністрацыі Байдэна ў некаторых пытаньнях зьнешняй палітыкі, лічаць экспэрты.

Байдэн адчужыў частку дэмакратычнай базы — у прыватнасьці, маладых прагрэсіўных людзей — сваёй праізраільскай палітыкай, у тым ліку пастаўкай зброі ў краіну. Увесну вакол унівэрсітэтаў успыхнулі пратэсты супраць падтрымкі Ізраіля з боку адміністрацыі.

Гарыс, якая ня мае цеснай сувязі з гэтай праблемай, магла б паспрабаваць вярнуць некаторых зь іх больш крытычнай пазыцыяй у дачыненьні да ізраільскіх удараў у Газе.

Як пол і этнічная прыналежнасьць Гарыс паўплываюць на яе шанцы на выбарах 2024 года, незразумела. У той час як некаторыя амэрыканцы кажуць, што краіна не гатовая да жанчыны-прэзыдэнта, Гарыс патэнцыйна можа вярнуць некаторых афра-амэрыканцаў, якія расчараваліся ў Дэмакратычнай партыі.

Дачка эмігрантаў

Камала Дэві Гарыс нарадзілася 20 кастрычніка 1964 года ў добра адукаванай сям’і ў Оклендзе, штат Каліфорнія, у пэрыяд расавых хваляваньняў у ЗША.

Яе маці, Шыямаля Гопалян, была біёлягам, якая эмігравала ў ЗША з Індыі, каб вучыцца ў прэстыжным Каліфарнійскім унівэрсытэце ў Бэрклі.

Яе бацька, Дональд Гарыс, пераехаў у Каліфорнію зь Ямайкі ў 1961 годзе, каб вывучаць эканоміку ў Бэрклі, а потым стаў прафэсарам у Стэнфардзе, адным з найбуйнейшых унівэрсытэтаў ЗША.

Абодва пазнаёміліся як актывісты барацьбы за грамадзянскія правы ў Бэрклі. У дзяцінстве Гарыс вазілі на аўтобусе ў школу ў белым квартале ў Каліфорніі, пасьля разводу бацькоў разам з маці і сястрой яна пераехала ў Манрэаль.

Гарыс вярнулася ў Злучаныя Штаты, каб вучыцца ва ўнівэрсытэце Говарда, гістарычна чорнай установе ў Вашынгтоне, які яна скончыла са ступеньню ў паліталёгіі і эканоміцы. Пазьней яна паступіла на юрыдычны факультэт Каліфарнійскага ўнівэрсытэта, які скончыла ў 1989 годзе.

Гарыс хутка заваявала сабе імя ў юрыдычнай супольнасьці Каліфорніі, стала акруговым пракурорам Сан-Францыска. Пазьней яна выйграла выбары на пасаду генэральнага пракурора Каліфорніі.

Адзін зь яе апанэнтаў у праймэрыз гонкі ад Дэмакратычнай партыі ў 2020 годзе крытыкаваў Гарыс за колькасьць людзей, пасаджаных за краты за марыхуану падчас яе знаходжаньня на пасадзе галоўнага пракурора Каліфорніі, у той час калі яна сама прызналася, што спрабавала гэты наркотык.

Рэкрэацыйная марыхуана з тых часоў была легалізаваная ў Каліфорніі. Гарыс выступіла ў падтрымку дэкрыміналізацыі канабіса, якая стала ключавым элемэнтам у закліках да нацыянальнай рэформы крымінальнага правасудзьдзя.

Гарыс была абраная ў Сэнат ЗША ў лістападзе 2016 года, стаўшы толькі другой чарнаскурай жанчынай у гісторыі ЗША, якая атрымала месца ў верхняй палаце Кангрэса.

Яна працавала ў чатырох камітэтах Сэната, у тым ліку па выведцы, бюджэце, судовай сыстэме, а таксама нацыянальнай бясьпекі і дзяржаўных справах, што дало ёй абмежаваны досьвед зьнешняй палітыкі.

У выпадку вылучэньня Гарыс ёй трэба будзе знайсьці напарніка, кандыдата на віцэ-прэзыдэнта, які мог бы дапоўніць яе і заваяваць ключавыя выбарчыя акругі, асабліва тыя, што знаходзяцца ў важных штатах.