У сацсетках віншуюць Пазьняка з 75-годдзем: «У іх цяпер Зе, нам патрэбны Зя!»

Да віншаванняў палітыка і гарамадскага дзеяча ў Фэйсбуку далучыліся многія беларусы: «Без яго Незалежнасьць была б немагчымая».

Siarhiej Navumchyk

Ня толькі Пазьняк дамогся Незалежнасьці. Але як дэпутат ВС-12 сьведчу: без Пазьняка Незалежнасьць была б немагчымая. І гэта робіць яго галоўнай беларускай фігурай ХХ стагодзьдзя. Зь юбілеем, Зянон Станіслававіч! І, як Вы кажаце – вып’ем самагонкі (паліткарэктна, грамаў так па 100, ну можа, па 200, хаця – чаму і не па 300?) у Суботніках, у вольнай Беларусі!

Liubou Luniova 

Зянону Пазьняку 75. Яшчэ напішуць даследаванні пра яго ролю ў фармаванні грамадзянскай супольнасці. Але я сёння добра ведаю, што ён здзейсніў для беларусау тое самае, што часопіс «Огонёк» Кароціча для тагачасных савецкіх людзей. Ганаруся знаёмствам з такім адданым патрыётам маёй Бацькаўшчыны. Здароўя і плённай працы!

На фота: Лондан, май 1996. На набажэнстве, якое ладзіць айцец Аляксандр Надсан, разам са мной Зянон Пазьняк, Василь Еўдакімаў, Сяргей Навумчык.

Павел Севярынец

Пазьняк адкрыў усяму сьвету Курапаты. Заснаваў Беларускі Народны Фронт. Узначаліў апазыцыю ў Вярхоўным Савеце на хвалі развалу СССР. Дамогся незалежнасьці. 

У Беларусі імя Пазьняка стала сынонімам палітыкі нацыянальных інтарэсаў.

Пазьняк — вылітая воля й вера Беларусі. Пазьняк, які адкопвае чарапы ў курапацкіх ямах, ідзе ў першых шэрагах на Чарнобыльскім шляху, прамаўляе з трыбуны — найярчэйшыя кадры кронікі беларускага руху. У Пазьняку пэрсаніфікаваная ўся ўнутраная сіла, адпорнасьць і ідэалістычная прынцыповасьць, глыбока схаваныя ў кожным беларусе. Уся ахвярнасьць і пакута, узьнёсласьць і боль беларускай гісторыі выявіліся ў гэтай высокай, хударлявай і годнай постаці, у аграмадным бліскучым лобе, моцным падцятым падбародзьдзі, у глыбокіх чорных вачох. 

Пазьняк: «Самы харошы ўзрост — той, які перажываеш і ў якім знаходзісься»

Радыё Свабода патэлефанавала ў Нью-Ёрк, каб паразмаўляць з Зянонам Пазьняком.

— 75 гадоў — што гэта, па вашым досьведзе? На колькі, дарэчы, вы сябе адчуваеце?

— Адчуваю на 75 і можа трошкі болей. Па досьведзе ведаю, што самы харошы ўзрост — той, які перажываеш і ў якім знаходзісься. У 60 гадоў я яшчэ ня ведаў таго, што ведаю і разумею цяпер.

— Што вы лічыце найважнейшай сваёй заслугай у жыцьці?

– Найвышэйшай заслугай для мужчыны мусіць быць дабро Айчыны, — так я напісаў некалі ў «Вялікім Княстве». Гэта абавязак. Я ўсё жыцьцё стараўся яго трымацца. Пра свае заслугі гаварыць ня буду, бо заслугі вызначае гісторыя.

Забыты фотаальбом Зянона Пазьняка