У Мінску развіталіся з Юрыем Хадыкам, які памёр 40 дзён таму ў ЗША

Развітанне з беларускім навукоўцам, грамадскім і палітычным дзеячам, актывістам апазіцыі прайшло 20 кастрычніка ў грэка-каталіцкім цэнтры Святога Язэпа.

Фота Віталь Сямашка, Радые Рацыя

Скрыню з прахам Юрыя Хадыкі прывёз на радзіму з ЗША, дзе ён памёр 11 верасня на 79-м годзе жыцця, яго малодшы сын Канстанцін. Вучонага выпраўляюць у апошні шлях на саракавы дзень пасля смерці, ён будзе пахаваны на Чыжоўскіх могілках сталіцы побач з жонкай.

На развітанне прыйшлі больш за паўсотні чалавек, у тым ліку старшыня Аб’яднанай грамадзянскай партыі Анатоль Лябедзька, праваабаронца Алесь Бяляцкі, палітычныя і грамадскія дзеячы Вінцук Вячорка, Лявон Баршчэўскі, Вячаслаў Сіўчык, бард Зміцер Захарэвіч, пісьменнік і журналіст Аляксандр Тамковіч.

Юрый Хадыка нарадзіўся 23 чэрвеня 1938 года ў Мінску. Скончыў фізічны факультэт БДУ. Доктар фізіка-матэматычных навук, прафесар. Аўтар дысертацыі на тэму «Аптычныя характарыстыкі факелаў балістычных ракет». Аўтар прыблізна 150 навуковых прац па фізіцы і 200 навукова-тэхнічных справаздач, а таксама прыкладна 30 публікацый па гісторыі беларускага мастацтва.

Працаваў у Інстытуце фізікі Акадэміі навук БССР — аспірантам, малодшым, а затым старшым навуковым супрацоўнікам, загадваў лабараторыяй ва Усесаюзнай кааперацыі па стварэнні касмічнай сістэмы ранняга папярэджання аб ракетным нападзе.

У 1975 годзе ўзначаліў секцыю ў камісіі АН СССР па распрацоўцы прагнозу развіцця оптыка-электронных сродкаў разведкі на 15 гадоў.

Восенню 1969 года арганізаваў у АН БССР семінар па вывучэнні беларускага мастацтва мінулых стагоддзяў, што дазволіла ў 1979 годзе адкрыць у акадэміі музей старабеларускай культуры.

З 1988 года актывіст дэмакратычнага руху ў Беларусі. Быў намеснікам старшыні Беларускага Народнага Фронту, членам назіральнага савета Беларускага Хельсінкскага камітэта, праграмы грамадскага навукова-аналітычнага цэнтра «Беларуская перспектыва», рэдагаваў бюлетэнь цэнтра.

У 1996 годзе быў арыштаваны за ўдзел у апазіцыйным шэсці «Чарнобыльскі шлях». Пратэстуючы супраць беспадстаўнага затрымання, амаль месяц трымаў галадоўку, быў вызвалены пад націскам беларускай і міжнароднай грамадскасці.