Сочынская сустрэча не зацікавіла
Прынамсі блёгераў. Нягледзячы на тое, што паводле лёгікі спатканьне двух прэзыдэнтаў і двух прэм’ераў павінна было разьвеяць туман ад сьнежаньскага візыту Пуціна ў Менск, нічога падобнага не адбылося. Ну што мы ведаем? Што спартовы аб’ект у Сочы беларускі бок наўрад ці будзе будаваць: хутчэй за ўсё, чарговыя спартовыя амбіцыі спадара Пуціна не цікавілі. Але самае дзіўнае, што ў параўнаньні з плоймай допісаў, якія з’явіліся ў Інтэрнэце напярэдадні сьнежанскага візыту, гэтым разам у Сеціве не было амаль нічога.
Так, былі перадрукоўкі
афвіцыйных навінаў з сайтаў незалежных газэтаў; з’явіліся нейкія камэнтары
наконт магчымых вынікаў ад аднаго — двух блёгераў. Напрыклад, oohoo выказвае меркаваньне, што спатканьне
2 на 2 мела мэтай акрэсьліць ролю Лукашэнкі ва ўзаемных стасунках пасьля таго,
як Пуцін дэ-юрэ аддасьць уладу спадару Мядзьведзеву. Спадабаліся кадры ўзаемнага
гарбатапіцьця,
што з’явіліся на незалежным беларускім відэа-партале belarus-live. Як заўжды, выказаўся і спадар guralyuk. Але гэтым разам гарбата
беларусаў не зацікавіла.
Ці варта гэта сьпісаць
на адносную палітычную адлігу (як яе празвалі асобныя блёгеры)? Наўрад ці:
пажадай рэжым крыху памякчыцца, усё Інтэрнэт-насельніцтва прыліпне да экранаў
ды будзе сачыць за такім нябачным 10 год цудам. Масавыя вакацыі самае актыўнае
аўдыторыі беларускае палітычнае блёгасфэры — студэнтаў? Можа быць, але не
настолькі: вялікую частку блёгераў складаюць людзі, якія пішуць з працы, ня
маючы дасягу да Сеціва з дому. Расчараваньне па адсутнасьці навінаў са
сьнежаньскае сустрэчы? Таксама ня думаю: неверагодна, што інтэрнаўты “заб’юць”
на апошнюю сустрэчу Лукашэнкі з Пуціным, апошнюю, які той праводзіць у якасьці
прэзыдэнта.
Адказ выглядае значна
прасьцейшым: абыякавасьць. Як паказала апошняе апытаньне, за прывілеяванасьць
стасункаў з Расеяй (прывілеяванасьць як аднавектарнасьць) выказалася
меньшасьць, а па пытаньні агульнага грамадзянства ды валюты дык і ўвогуле
абсалютная. Нашых суайчыньнікаў цікавіць зараз Захад, а не неперадказальны
Ўсход. Таму, калі размова ня дойдзе да здачы незалежнасьці, чарговым перамовам
пра лаяльнасьць ды дадатковыя крэдыты наўрад ці варта чакаць увагі.
Оцените статью
1 2 3 4 5Читайте еще
Избранное