Семен Домаш и кресло

В рубрике «История одного фото» – портрет политика, которому не суждено было бросить вызов Лукашенко.

Фото Алены Адамчик

В Гродно простились с экс-кандидатом в президенты Семеном Домашем. Он умер в 69 лет за рулем машины.

Домаш вошел в новейшую историю страны как один из самых ярких и перспективных кандидатов на президентских выборах 2001-го. Человек, сделавший впечатляющий карьерный рывок от должности директора автобазы до руководителя области и депутата парламента, он выгодно смотрелся в качестве претендента на высший государственный пост. Но демократическая коалиция решила иначе…

Накануне выборов, когда шла работа над образом Домаша-политика, ему организовали фотосессию. Вот что о ней вспоминает шеф-редактор «Нашай Нівы» Андрей Дынько: «Мы ж у НН заўсёды стараліся чым маглі дапамагчы кандыдатам ад грамадзянскай супольнасці. Домашу тады прапанавалі арганізаваць фотасесію ў Алены Адамчык. Паздымала яна за ніўскі ганарар — капеечныя ў той час былі ганарары.

І вось я Домаша сустракаю каля дома на рагу Чырвонай і Кісялёва, дзе жывуць Адамчыкі, каб правесці яго да Алены. Гэта быў адзіны раз, калі я бачыў гэтага чалавека сам-насам, не на трыбуне. Урэзалася ў памяць, што ён быў вельмі спакойны і негаваркі, без аніякага апломбу. Няшумны чалавек. Сапраўды, такі тыпаж заходнебеларускага дырэктара — можа быць, і аўтабазы. Вельмі інтэлігентны дырэктар — у адносінах да Алены, у адносінах нават да мяне — шпэндзіка-газетчыка.

Гэта яно тут — тое фота Алены Адамчык. Не параднае, без мэйкапу. Яна проста пасадзіла яго на скураную канапу, што стаяла ў яе ў майстэрні. У тыя гады ні іміджмейкераў не ведалі, ні правіл асаблівых, многае рабілася прасцей».

В предыдущем выпуске: Как профсоюзы протестовали 20 лет назад