Пакаленне, вядомае ў профіль і анфас
«Ноч расстраляных паэтаў» з пэўнага часу стала зместам не толькі навуковых манаграфій і мастацкай літаратуры, але і драматычнымі старонкамі цыкла гістарычных і літаратурных анекдотаў.
Патрапіўшы ў турму, пісьменнікі — тое пакаленне, што сёння больш вядомае ў профіль і анфас, то-бок па турэмных фотаздымках, — вінавацілі каго заўгодна, але толькі не Сталіна. Сымон Баранавых пісаў у лісце да жонкі: «Я і цяпер не ведаю, каму гэта «трэба» было арыштоўваць чалавека, які гатовы перагрызці любому ворагу горла за маю дарагую савецкую ўладу…»
Да «друга працоўных Іосіфа Вісарыёнавіча Сталіна» звяртаўся Андрэй Мрый: «Я ў час апошняга следства нават хацеў, каб да мяне былі ўжыты самыя рэпрэсіўныя меры ўздзеяння. Я думаў, што мне ўдалося б пераканаць і даказаць сваю непрыналежнасць да контррэвалюцыйных арганізацый. Я гатовы быў праз слёзы крычаць аб сваёй невінаватасці, клясціся вялікім ценем Леніна і Вашым вялікім імем тым, што, можа, у маіх роспачных словах адчуюць праўду».
І толькі Цішка Гартны на пытанне следчага, хто ва ўсім вінаваты, казаў: «Усе. І вы, хто згубіў чалавечы воблік. А Сталін больш за ўсіх».
У выніку Гартнага аб’явілі вар’ятам і кінулі ў псіхушку, дзе ён, не дажыўшы да свайго пяцідзесяцігоддзя, пакончыў самагубствам.
Цалкам артыкул чытайце тут
Оцените статью
1 2 3 4 5Читайте еще
Фотофакт. Володарка, эти дни
Мельянец: «Как только ты попадаешь в категорию БЧБ, перестаешь быть для них человеком. Наверное, так нацисты к евреям относились»
«Надзеў на мяне кайданкі, завёў у пусты кабінет і моцна збіў за тое, што не пагадзіўся з пратаколам і патрывожыў амапаўца»
Участник стачки «Нафтана»: «Если о чем-то и жалею, то только о том, что все-таки не нажал на кнопку и не остановил свой цех»
Турарбекова: «Попадалась информация о том, что литовское общество плохо относится к беларусам. Чушь!»
«Что мы должны нашим узникам и узницам, из глубины нашей невольной вины? Эту книгу, по крайней мере»
Избранное
Пятое колесо в телеге Лукашенко
Участник стачки «Нафтана»: «Если о чем-то и жалею, то только о том, что все-таки не нажал на кнопку и не остановил свой цех»
Врач, вынужденный уехать из-за репрессий: «В Беларуси считал, что получаю высокую зарплату — 700 евро, здесь с неподтвержденным дипломом получаю от 4000 евро»
Щупальца КГБ проникают все глубже. Чем теперь руководят бывшие чекисты
Как Лукашенко сначала прокололся на топоре, а потом попался на вранье
Как Швеция учит своих граждан мыслить критически