«Маладыя людзі, адзеньце маскі! У нас тут паўсюль камеры»
З выпадкова падслуханага і падгледжанага.
Чарга да касы ў краме. Касірка падымае вочы на чарговых пакупнікоў — дзяўчыну з хлопцам:
— Маладыя людзі! Адзеньце маскі, калі ласка! Без маскі я вас не магу разлічыць, тут паўсюль камеры.
У гэты момант у чаканні сваёй чаргі я чытаю навіны. Чарговая нарада з удзелам таго, хто год таму называў эпідэмію каронавіруса псіхозам. На тварах прысутных ніводнай маскі.
***
Пачутае ў Карэлічах:
— У гэтым годзе зіма дык зіма!
— Ага, і не кажы. Дарогі не чышчаныя, ніколі такога раней не бачыў, каб ні прайсці, ні праехаць.
— Расслабіліся, адвыклі ад снегу, ад зімы як раней. Чуў, што камунгас нават рыштунак для чысткі дарожак на металалом паздаваў.
***
Прынёс у кантэйнеры смецце. У скрыні для пластыку ляжыць дагары спіной манекен.
«Нарэшце і нашыя людзі навучыліся раздзяляць смецце», — парадаваўся сам сабе.
На другі дзень маю радасць азмрочыла скрыня для паперы, куды хтосьці запіхнуў другога манекена.
***
Асаблівасці невялікага горада. Вечар, прыцемкі. Мужчына пераходзіць дарогу па «зебры», занурыўшыся ў тэлефон. Перад ім з піскам спыняецца мікрааўтобус.
Дзядзька рэзка паварочаецца ў бок буса, злёгку прысядае ад нечаканасці. Мінакі побач таксама з трывогай сочаць за развіццём падзей.
Тут у вакно высоўваецца кіроўца і незадаволена-нецярпліва падганяе:
— Коля, давай паўзі хутчэй! Позна ўжо, дадому спяшаюся!
***
На сцяне вясковай крамы з’явіўся плакат з ідэалагічнай серыі «Любі Беларусь». На плакаце выява буслянкі з птушанятамі, у якую спускаецца бусел. І вялікае слова «Шчасце».
Той плакат вісіць на сцяне былой дзяржаўнай крамы, якая прайграла шматгадовую барацьбу канкурэнтам-прыватнікам, адзін з якіх працуе зусім побач, праз сцяну.
Падслуханае ў мінулы раз: «А чаму каля нашага дома ялінку паставілі, а каля дома культуры не паставілі?»
Оцените статью
1 2 3 4 5Читайте еще
Избранное