«Извините, пока не размаўляю»
Пачуць ад госця Мінска фразу «Извините, я не говорю по-белорусски» – невялікая, але сенсацыя. Цікава, дзе і як рускаму турысту ўдаецца знайсці ў нашым горадзе белмоўных бармэнаў і прадавачак?
Вася Сойнаў нарадзіўся ў Піцеры, але не так даўно пераехаў у Мінск разам з каханай. Хлопец мінуў стадыю «назіральніка» і зараз спрабуе ўліцца ў горад, таму часта тусуецца, знаеміцца з мінчукамі, назірае за паводзінамі гараджан, параўновае Мінск з іншымі еўрапейскімі гарадамі.
Мы прызвычаіліся, што ў Мінску амаль усе размаўляюць па-руску. І раптам чуем ад Васіля гісторыю з яго ўласнага досведу моўных зносінаў з мінчукамі. Пра такое, з аднаго боку, раней можна было толькі марыць: прадавачкі ды афіцыянты размаўляюць па-беларуску. Але з боку іншага...
Працяг артыкулу чытайце тут
Оцените статью
1 2 3 4 5Читайте еще
«Мы працуем дзеля таго, каб шэлтары для былых палітвязняў і рэпрэсаваных беларусаў функцыянавалі столькі, колькі спатрэбіцца»
Фотофакт. Азотовцы стоя смотрят спич Лукашенко
Цифра дня. Сколько беларусов получили международную защиту с начала года в Польше
Разговорчики в сети: «Еще тяжелее слушать эти анекдоты»
Фотофакт. Володарка, эти дни
Мельянец: «Как только ты попадаешь в категорию БЧБ, перестаешь быть для них человеком. Наверное, так нацисты к евреям относились»
Избранное
Почему 25 апреля – особая дата в истории Европы и многообещающая для Беларуси
Пятое колесо в телеге Лукашенко
Участник стачки «Нафтана»: «Если о чем-то и жалею, то только о том, что все-таки не нажал на кнопку и не остановил свой цех»
Врач, вынужденный уехать из-за репрессий: «В Беларуси считал, что получаю высокую зарплату — 700 евро, здесь с неподтвержденным дипломом получаю от 4000 евро»
Щупальца КГБ проникают все глубже. Чем теперь руководят бывшие чекисты
Как Лукашенко сначала прокололся на топоре, а потом попался на вранье