Дарафеева зьмяніла Лукашэнку
Вось такі загад быў атрыманы адной з агэнцыяў па рэкляме ў Менску.
Дзякуй w_mechaniczny.
Цікавыя фармулёўкі. Проста зь візэрункам Ірыны Дарафеевай? А якім дакладна?
Ці плакаты будуць спускаць зьверху? І вышэйшая рука будзе рэглямэнтаваць
колькасьць піксэляў у вянку й раскаляроўку левае часткі твару? І памер літараў
у гасле будзе зацьвярджацца адмысловай сэсіяй парлямэнту? Атрымоўваецца, як ў
вядомае показцы наконт бульбы.
Да апошняга часу ў Беларусі быў толькі адзін імідж за мяжой (і “ў мяжы”) —
дзейсны прэзыдэнт. Нягледзячы на “барацьбу зь нізкапаклонствам”, ініцыятарам і
адзіным выканаўцам якой выступае С.А.М., партрэты ў фас ды профіль вісяць амаль
што ва ўсіх дзяржаўных установах. А днямі, як засьведчыў адзін з ЖЖыстаў,
кіроўца ў маршрутцы назваў жанчыну, што абуралася наяўнасьцю таго ж партрэту
над стырном, “ворагам народу”. Маўляў, вазіць такіх ня буду, пасьля чаго
жанчына была прымушаная пакінуць машыну.
Але пакінем гісторыі лягічнае пытаньне, а што рабілі на гэта астатнія
пасажыры? За мяжой імідж Беларусі настолькі засацыяваўся з Лукашэнкам, што яшчэ
крыху — й можна будзе мяняць назоў краіны. Беларусь у Нямеччыне дасюль не
выклікае такое хуткае рэакцыі, як Белая Расея або Лукашэнка. Гішпаньскі мытнік
у адказ на тое, што я зь Беларусі, пакрывіў носам і прамармытаў нешта вельмі падобнае
на прозьвішча ППРБ. Салідарнасьць астатніх не прымусіла сябе доўга чакаць —
усяго за месяц інтэнсіўных знаёмстваў з памежнікамі я назаўжды зразумеў тое, што
нацыянальнасьць не завадзіць выбітнаму з фанэтычнага пункту вымаўленьня
прозьвішча Аляксандра Рыгоравіча. І тое, што ў Беларусі існуе толькі Лукашэнка (а,
ну й яшчэ-такі Паў-лічч-чэн-ко) і барацьбіты за дэмакратыю. Апошніх увесь час
выключаюць з унывэраў, а першы любіць Гітлера. І ўсялякія млявыя захады
намэнклятуры палепшыць афіцыйны імідж краіны за мяжой вырачаныя на правал.
І тут Беларусі, якая (паводле словаў Вялікага й Паўсюднага Дэмакрата,
Барацьбіта за Правы Чалавека пана Гайдукевіча) “зрабіла першы крок на шляху да
дэмакратыі”, раптоўна патрэбны новы імідж. Не, ён быў патрэбны ўвесь той час,
але зараз – асабліва. І было вырашана зрабіць тое, што ў маркетынгавым асяродку
называецца ёмістым словам “рэбрэндынг”. То бок проста на ўсіх афіцыйных
мерапрыемствах раскручваць пані Дарафееву ў якасьці асноўнага й галоўнага твару
краіны. Гэта пасьля яе выявы сталі з’яўляцца на бігбордах у Менску. Хаця спачатку
яна прызначалася толькі “для замежнага карыстаньня”.
Оцените статью
1 2 3 4 5Читайте еще
Избранное