Чаму замежныя прадукты каштуюць значна менш, чым айчынныя

Узнікае пытанне: ці ёсць у нас харчовая бяспека наогул? Да чаго гэта?

У партыйным часопісе кіраўнік Беларускай сацыял-дэмакратычнай партыі (Народная Грамада) Ігар Барысаў напісаў пра «эканоміку 4.0».

Сутнасць артыкула ў тым, што «эканоміка 4.0» уяўляе сабой інтэлектуалізацыю і рабатызацыю вытворчасцяў. Непазбежным следствам гэтага з’яўляецца тое, што чалавек практычна сыходзіць ад вытворчасці — за выключэннем кантралюючых функцый. Але... Даброты, якія ствараюць робаты, трэба камусьці спажываць? Вырабленую прадукцыю (на карысць чалавека) трэба камусьці прымаць?

Таму ў развітых краінах пачынаецца палітыка «безумоўнага базавага прыбытку». Гэта значыць, незалежна ад свайго сацыяльнага статусу кожны грамадзянін атрымлівае «безумоўны прыбытак». Эксперымент па яго ўвядзенні з 1 студзеня 2017 года праходзіць у Фінляндыі. Агульнаеўрапейскае апытанне ў красавіку 2016 года паказала, што 64% жыхароў Еўрасаюза падтрымалі б яго ўвядзенне. 35% дасведчаныя наконт такой працэдуры, 23% кажуць, што цалкам разумеюць сутнасць і задачы гэтай праграмы, 25% чулі пра яе.

Апошнім часам, калі я слухаю развагі пра «бітву за ўраджай» і «харчовую бяспеку», часцяком згадваю гэты артыкул. Асабліва калі прыходжу ў краму і бачу, што часнык у нас — кітайскі. Польскія яблыкі каштуюць танней за беларускія. Італьянскія таматы — таксама танней за айчынныя. Бульбу ў крамах купляюць, па маім досведзе, толькі па неабходнасці, танней узяць яе ў прыватнікаў на рынку. Не кажучы ўжо, вядома, пра экзатычную садавіну і гародніну.

Узнікае пытанне: ці ёсць у нас харчовая бяспека наогул? Да чаго гэта? Да эфектыўнасці нашай сельскай гаспадаркі. Калі польскія яблыкі каштуюць танней за беларускія, і яны лепшыя — хто купіць беларускія? Калі мы закупляем таматы ў Турцыі — ці варта марнаваць грошы на іх вытворчасць тут? І ніхто не кажа, чаму замежныя прадукты каштуюць у нашых крамах значна менш, чым айчынныя.

Працяг артыкула чытайце тут.