Атрошчанкаў вырашыў не вяртацца ў Беларусь

Аляксандр Атрошчанкаў адна з ключавых персон «Еўрапейскай Беларусі». Прэс-сакратар Андрэя Саннікава на прэзідэнцкіх выбарах. Суддзя Таццяна Чаркас за ўдзел у Плошчы асудзіла Атрошчанкава на 4 гады калоніі. Быў вызвалены рашэннем Лукашэнкі, прашэнне аб памілаванні не пісаў.

- Аляксандр, ці сапраўды вырашылі не вяртацца ў краіну?

- Ад 3 верасня я не ў Беларусі.

- Чаму прынялі такое рашэнне?

- Як я і казаў, 3 верасня я вяртаўся ў Беларусь з міжнароднай канферэнцыяй. Вяртаўся цягніком з Расіі, партызанскімі шляхамі. У цягнік была спроба затрымання, арышту ці выкрадання мяне. Не ведаю нават, як гэта назваць. За некалькі прыпынкаў ад Мінска вагон пачалі заходзіць па аднаму чалавеку ў цывільным, якія сачылі за мной. Я патэлефанаваў Наталлі Радзінай, сваёй жонцы. Паведаміў, што магу быць арыштаваны. Але я здолеў увесці гэтых людзей у зман і адарвацца. У Мінску я нават не заходзіў дадому, бо разумеў, што там мяне могуць чакаць, а адразу вылічваў шляхі адступлення.

- Як выязджалі з краіны?

- Не хацеў бы паліць кантору, бо такім шляхам яшчэ могуць скарыстацца іншыя людзі.

- Дзе вы цяпер?

- У Варшаве. Збіраюся тут заставацца.

- Сям’я з вамі, ці засталася ў Беларусі?

- Ад нядаўняга часу яны разам са мной: і жонка, і сын.

- Чым займаецеся ў Варшаве?

- Грамадскай дзейнасцю на карысць Беларусі.

Саннікаў, Атрошчанкаў, Бандарэнка, красавiк, 2012

- Ваша рашэнне застацца ў Польшчы неяк звязана з падобнымі рашэннямі Змітра Бандарэнкі і Андрэя Саннікава?

- Я расказаў Бандарэнку маю сітуацыю. Магчыма, нават гэтая гісторыя стала штуршком, каб Зміцер таксама прыняў рашэнне не вяртацца ў Беларусь. Хутчэй, я паўплываў на іх, чым яны на мяне.

- Чаму не афішавалі сваё рашэнне?

- Быў момант з перавозкай сям’і да мяне. Але я ніколі не хаваў, калі пыталіся, то шчыра адказваў.

- Будзеце прасіць палітычны прытулак?

- Не хацеў бы. Буду глядзець. Пакуль што я разглядаю сваё знаходжанне ў Варшаве, як доўгатэрміновую камандзіроўку.

Хто з палітыкаў яшчэ за мяжой

Амаль увесь касцяк каманды Андрэя Саннікава быў вымушаны пасля выбараў-2010 з’ехаць з краіны.

У Польшчы знаходзяцца кіраўнік штаба Саннікава Уладзімір Кобец, паплечнік і сябра экс-кандыдата ў прэзідэнты Зміцер Бандарэнка, рэдактарка сайта «Хартыя-97» Наталля Радзіна, рэгіянальны лідар Зміцер Бародка.

У Літве былы лідар «Зубра» Яўген Афнагель. З’ехаў нават ахоўнік Саннікава Леанід Навіцкі, ён цяпер у Францыі. У Вялікабрытаніі кіраўнік «Свабоднага тэатра» Мікалай Халезін. Нядаўна ж палітычны прытулак у Брытаніі атрымаў і сам Андрэй Саннікаў.

Таемна з’ехаў з краіны яшчэ адзін кандыдат у прэзідэнты — Алесь Міхалевіч. Ён атрымаў палітычны прытулак у Чэхіі, але жыве ў асноўным у Польшчы і Германіі.

Паміж Нью-Ёркам, Варшавай і Прагай праходзіць жыццё лідара КХП-БНФ Зянона Пазняка, які разам з Сяргеем Навумчыкам быў адным з першых палітуцекачоў за часамі Лукашэнкі.

У Германіі знаходзіцца былы камандзір мар’інагорскага спецназа Уладзімір Барадач, які хоча стварыць у эміграцыі ценевы ўрад.

З’ехалі з краіны не толькі палітыкі. Напрыклад, у Польшчы знаходзяцца былая рэдактарка «Камсамолкі» і «Еўрарадыё» Юлія Слуцкая і сацыёлаг Андрэй Вардамацкі.