Радуніца «па-старынушке»
Карэспандэнт «Салідарнасці» наведаў старажытныя вясковыя могілкі пад Полацкам.
Вёска Варонічы – мая гістарычная радзіма. Адсюль мой род, тут пахаваныя амаль усе мае продкі. Наведаць старыя варніцкія могілкі, якім, можа, уся тысяча год, імкнуся штогод. Сёлета вырашыў паказаць, як звычайныя вяскоўцы памінаюць сваіх продкаў на Радуніцу.
— Бацюшка седня не прыехаў, а мы па-старынушке робім. Яічка фарбаванае, кветкі, гарэлачкі трохі, каб памянуць, — кажа бабуля Надзя, якая прыбірала маленькі пантэон з памерлымі сваякамі.
Сапраўды, на вёсцы, ды яшчэ на такіх старажытных могілках, дзе камены крыж “адзін праз тры стаіць”, людзі прыходзяць і прыязджаюць уганараваць сваіх продкаў па-свойску. Проста. Прыбраць, падфарбаваць, паставіць кветкі ды раструшчыць яйка. Пакінуць цукеркі і кілішак з “горкай”. Абы ім там было лепей.
Оцените статью
1 2 3 4 5Читайте еще
«Кожнаму, хто верыць, што можна дамовіцца з Лукашэнкам, варта згадаць Чарнобыльскую трагедыю»
Аліна Нагорная: «Я бачыла, наколькі камфортна ў Беларусі расійскім вайскоўцам, таму што з імі ўсе размаўляюць па-руску»
Как сейчас выглядит парк Уго Чавеса на окраине Минска
«Калі на неба глядзіш праз краты, не бачыш кратаў, а бачыш неба…»
«Мы працуем дзеля таго, каб шэлтары для былых палітвязняў і рэпрэсаваных беларусаў функцыянавалі столькі, колькі спатрэбіцца»
Фотофакт. Азотовцы стоя смотрят спич Лукашенко
Избранное
Мельянец: «Как только ты попадаешь в категорию БЧБ, перестаешь быть для них человеком. Наверное, так нацисты к евреям относились»
Почему 25 апреля – особая дата в истории Европы и многообещающая для Беларуси
Пятое колесо в телеге Лукашенко
Участник стачки «Нафтана»: «Если о чем-то и жалею, то только о том, что все-таки не нажал на кнопку и не остановил свой цех»
Врач, вынужденный уехать из-за репрессий: «В Беларуси считал, что получаю высокую зарплату — 700 евро, здесь с неподтвержденным дипломом получаю от 4000 евро»
Щупальца КГБ проникают все глубже. Чем теперь руководят бывшие чекисты